Geachte heer Aventurin, beste Carl. Ik ben een beetje geschrokken n.a.v. een bericht bij de lokale omroep Zeewolde. Na eerst uit de beker te zijn geschopt. Las ik een artikel in de Stentor met als kop “VVZ heeft goede voetballers maar is geen team”. Bij de lokale omroep las ik “teleurstellende start (4 wedstrijden slechts 4 punten) Ik zou het anders noemen. We willen top 5 en minimaal na competitie halen (dat is geen ambitie). VVZ spelers en staf moeten voor het kampioenschap gaan en promoveren.
Waar ik echter van schrok was dat u Bruce Tuckman aanhaalde. We zitten in de stormingsfase vrij vertaald discussie, onderhandeling, onenigheid. Tuckman ging uit van groepsdynamica in 4 fases; forming (ieder voor zich), storming (conflict), norming (gesloten team), performing (open team) In 1977 voegde hij een 5e toe; adjourning, transforming, mouring. Na 33 jaar hulpverlening aan groepen ben ik er wel klaar mee met dat hulpverleningsgelul. Het is voetbal 3e klas niveau d.w.z. “snot voor de kop, werken bloed zweet en tranen” en de absolute wil om de supporters en vereniging niet voor lul te laten staan. Ik weet dat u (want u heeft een goede naam en reputatie) het kan dus pak ze maar aan die goede voetballers. “Niet lullen maar poetsen en zei die dat niet willen hoepelen maar op” zou ik zeggen. Het kan toch niet zo zijn dat we binnenkort “schaam je kapot moeten gaan zingen”.
U zei er komen veranderingen het zit in mijn hoofd en ga dit overleggen. Een tip “ga niet overleggen ga het zeggen”. Ik heb voor u een boekenplank vol waar onder Gordon effectief leidinggeven en van de huidige goeroe Covey. Desnoods geef ik u de boeken over maatschappelijke dienstverlening mochten spelers dat nodig hebben. Toen de narcose werd toegediend zei de chirurg denk aan iets moois en ik droomde van een open bus die door Zeewolde toerde bij het kampioenschap oké dan promotie. Mijn hoop is dus op u gevestigd. Voetbal dan maar. Op 4 oktober onder het mes maar toch zaterdag effe kijken bij het 1e. Een vrij gemakkelijke overwinning met een goed keepertje van onze kant. Hullie brachten niet zoveel. Hun nr. 7 deed me een beetje denken aan Theo Laseroms van vroeger “hij raakte alles behalve de bal”. Onze achterhoede stond als een huis en ik snap niet dat we toch zoveel doelpunten tegen krijgen. Ik genoot van een pas over 60 meter zo op de stropdas (voetbaljargon). Ik dacht nog randje 16 haal toch in een keer uit. Uit wordt het daar lastig weet ik nu al.
Afgelopen zaterdag bij het 2e wezen kijken tegen Sparta Nijkerk 2. Leuke wedstrijd en de eerste helft niet kansloos. De tweede helft wel. Sta ik 83 minuten langs de lijn en moest weg omdat ik opgehaald werd. Verliezen ze in de laatste minuut. Maar chapeau (hoed) voor jullie inzet. Met deze inzet komen de resultaten van zelf. Tot de 29e wedden dat ze alle twee gaan winnen. Terschuur thuis is een eitje.