Vorige week gewisseld, nu afwezig mijn Rein. Hij koos voor de Efteling “droomvlucht”. Er is iets mis dat voel ik aan mijn water. Ik schreef in het begin ben benieuwd hoe de trainer om zal gaan met onze sterspeler. Net als nu ten Hag met Ronaldo en Schreuder met Blind. Komt Rein nog terug of is het inderdaad het einde van een tijdperk. De afscheidsbloemen zijn wel besteld heb ik begrepen. Hoe kan een mens heen een weer geslingerd worden door zijn emoties; voetbal is ruk, voetbal is heerlijk. Zaterdag de mooiste dag van de week. Eerst bij het 2e gaan kijken tegen de bovenste. Die knapies speelden ze in de eerste helft helemaal van de mat met als de grote leider Rutger alias Thor (leider mag niet meer van Rutte het is nu voorman want leider doet hem denken aan de jaren 40. Die is nu echt van het padje). Had iets meer verwacht van die kleine Pelgrim. Toch een van de gangmakers op het middenveld. Ik hoef geen crowd funding te starten voor nieuwe schoenen. Zijn vader heeft dit aangeboden. Met de rust 2 tegen 0 had eigenlijk 4 tegen 0 moeten zijn.
De 2e helft begon en we gingen er goed voor zitten. Minuut 48 en 23 seconden 2 tegen 2. Binnen drie minuten was het weer gelijk. Je kunt gewoon geen biertje halen. Ze herpakten zich prima. Het blijft een leerproces voor die jonkies. Ik kan genieten van het kiepertje pakte in de 1e helft met wel een hele snelle reactie een bal die ik en iedereen al had geteld. Timmie klopt tegen de deur van het eerste. Genoten grote klasse. Ik maakte een foutje Stan ging voor mij staan zo dat ik geen overzicht had en ik riep Stan bukken. Draait die gozer zich om en zegt “dat is een verkeerde opmerking, zeker tegen mij, vriend”. In afwachting van het eerste werd er gewoon poeni muziek gedraaid. Bleek op verzoek of in opdracht van de hoofdtrainer. Waar is de tijd gebleven dat er Rooie Rinus en Pe Daalemmer werd gedraaid. Zag hem in een ooghoek komen de scheids met waarschijnlijk zijn echtgenote. Ik dacht “dat je scheids bent oké maar dat je je vrouw mee gaat nemen is niet oké toch. Bleek achteraf geen slechte te zijn voor ons. Eindelijk maar dan ook eindelijk weer een team gezien wat zich oprichtte na een snelle achterstand. Mijn toppertje en aanvoerder deed weer van zich spreken en er werd strijd geleverd. Ik breek ook een lans voor Ivor (snel kapsel) en Hessel. Je kunt vinden wat je vindt maar als iedereen zich zo het snot voor de ogen werken als die 2 kumpt het zeker goed. Dat willen we uiteindelijk zien. We kijken weer naar boven en gaan geloven. Never change a winning team is het motto (sorry Rein). Dit ging echter niet op voor ons kiepertje die overigens een kop groter is dan ikke. Roy is voor mij de echte winnaar. Wat een karakter. Ik geloof dat ik het verbruid heb bij sommigen of Jan let nu op de kleintjes (die kniepkuttel). Ik kreeg een telefoontje van de grote doelverdediger Jean Marie Pfaff (hij van de bal in die ecke). “Waar ben je want ik wil weer met je op de foto op de voetbalbeurs in Gorinchem. Kleinkind boos want er was geen bal van Skor. Maandag a.s. hopelijk voor de laatste keer onder het mes. Ga weer van de open bus dromen bij promotie. Ik rij heen.